In 1984 werd David Kirschners onconventionele idee voor Hocus Pocus aanvankelijk sceptisch ontvangen. Maar ondanks een matige box office prestatie in 1993, vond de film een onverwachte heropleving op het kleine scherm. Disney’s overname van Freeform in 2001 zorgde voor een platform voor jaarlijkse Halloween-uitzendingen, waardoor geleidelijk een toegewijde fanfanschare ontstond.
Na jaren van aanhoudende vraag groeide het vooruitzicht van een vervolg. Kirschner, samen met medewerker Blake Harris, legden hun visie opnieuw voor aan Disney, dit keer met de nadruk op een televisiegerichte aanpak. Het project vond uiteindelijk een thuis op Disney+’s ontluikende streamingplatform.
In Kirschners kantoor ligt een tastbaar bewijs van de blijvende impact van de film, versierd met aandenkens en gelicentieerde merchandise. Inclusief een nieuw geïntroduceerde Lego set. Het vervolg, met de toepasselijke titel Hocus Pocus 2, overtrof de verwachtingen met drie Emmy-nominaties. Bovendien haalde het een opmerkelijke 2,7 miljard streamingminuten tijdens het langverwachte debuutweekend.
Als Kirschner terugkijkt op de reis, wordt het duidelijk dat “Hocus Pocus” de aanvankelijke uitdagingen heeft overwonnen en een geliefd cultureel fenomeen is geworden. De triomfantelijke ontvangst van het vervolg onderstreept de kracht van onverzettelijke creatieve toewijding. En ook de invloedrijke rol van televisie bij het nieuw leven inblazen van over het hoofd geziene filmpareltjes.
Kirschners doorlopende verhaal dient als een testament voor de blijvende kracht van verbeelding. En het vermogen van het kleine scherm om verhalen nieuw leven in te blazen, waardoor het publiek nog generaties lang wordt betoverd.
